Een instituut over bijen en bijenhouderij

Het gebouw wekt geen overdesignde indruk. Het is een langerekt volume, bekleed met donker hout. Het uiterlijk van die gevel is wel meteen iets speciaals, er is lang gezocht naar de juiste voorvergrijzer voor de planken van zilverden. Die moest zo ecologisch mogelijk zijn, en de meeste voorvergrijzers bevatten biociden, volgens de architect, Nicolas Schwager (van Lanz Schwager Architekten uit Konstanz) in een toelichting op de site van German Architects. Die zijn bedoeld om de natuurlijke schimmels zo lang mogelijk uit het hout te houden terwijl de bedoeling is om die schimmels uiteindelijk juist het hout te laten beschermen. Er werd een beits gevonden zonder schimmeldodende stoffen en die werd precies zo gekleurd als het hout er later uit zou komen te zien.

De donkere buitenkant staat is scherp contrast met het lichtgekleurde hout waaruit het gebouw van 1100 vierkante meter over twee verdiepingen grotendeels is opgetrokken. Er zijn twee betonnen trappenhuizen die voor de constructieve stevigheid moeten zorgen. Het gebouw is volgens de passiefhuisnormen ontworpen.

Het gebouw huisvest een instituut voor onderzoek naar en onderwijs over bijen en bijenhouderij. Er worden dus ook bijen gehouden en bestudeerd, er zijn leslokalen en ontvangstruimten voor bezoekers, het instituut dient als kennishub voor imkers. De universiteit van Hohenheim is een dochterorganisatie van de Universiteit van Stuttgart. In Baden-Württemberg bevindt zich grofweg een kwart van de 100.000 professionele imkers die ons buurland rijk is.